Ekonomim.com
Uğur Tandoğan
24 Mart 2015
Zorunluluk, yaratıcılığın anasıdır
Zorunluluk, yaratıcılığın anasıdır
Hanım tuz deyince...
Bekâra karı boşamak kolay derler. İstatistiklere göre, bekâra işi boşamak da kolaymış; bekârların işi terk etme olasılığı ,evlilerden daha yüksekmiş. Amerikada yapılan bir araştırmaya göre, yeni evli birisinin işten ayrılma olasılığı, bekâr birisine göre %11 daha düşükmüş ve evlilik yılları arttıkça bu rakam daha da artıyormuş. Rahmetli annemin çok söylediği bir söz aklıma geldi. Bekâr birisi sorumsuzca hareket ettiğinde şöyle derdi: Dur dur, evlensin de görelim. Hanım tuz deyince, bir tarafı dız diyecek.
Kurumlaşmış çöpçatanlık
Yukarıda sözünü ettiğimiz eğilim, Financial Times gazetesinin haberine göre (Chinese tech groups turn to matchmaking; February 13, 2015) Çinde de geçerli imiş. Özellikle hızlı büyüyen teknoloji dünyasında, çalışan devir hızı şirketlerin en büyük dertleri imiş. Bu nedenle büyük şirketler, çalışanlarını evlendirmek için çöpçatan firmalarından destek alıyormuş. Bir tarafta kadınların ağırlıklı çalıştığı banka ve devlet daireleri, öbür tarafta ise erkeklerin ağırlıklı çalıştığı teknoloji firmaları. Çöpçatan firmaları, iki tarafı bir araya getirecek etkinlikler düzenliyormuş.
Bu evliliklerden iki taraf da kârlı çıkıyormuş. Bir tarafta dolgun maaşlı erkekler, öbür tarafta hukou denen izin belgesine sahip devlet memuru kadınlar. Bu belge sayesinde çiftlerin başkentte ev almak ve çocuklarını buradaki okullarda okutma hakları oluyormuş.
Çinin Silikon Vadisinde durum
Zhongguancun, teknoloji firmalarının yoğunlaştığı, Çinin Silikon Vadisi. Baidu da 46.000 çalışanı ile buradaki güçlü firmalardan birisi. Çalışanlarının %60ı erkek ve yaş ortalaması 26 imiş. Yaptıkları bir araştırmaya göre, bekâr nüfusun %19u hiç ilişki yaşamamış.
Mühendis, her yerde mühendis... Summer Zhang, Çindeki IBMde klüp etkinliklerini düzenleyen birisi. Şöyle diyor Mühendisler, utangaç tipler. Kendilerine bir kız arkadaş bulmakta zorlanıyorlar. Biz, bu etkinliklerle kendilerine yardımcı oluyoruz. Şirketler, bekârlar arasındaki kaynaşmayı teşvik etmek için doğada yürüyüş, müzik, badmington kulüpleri gibi kulüpler de kuruyorlarmış.
Beijingde çalışan çocuklarını merak eden, onların evlenmelerini arzu eden anne-babalar ise ayrı bir sorun oluyormuş. Bu nedenle Baidu Şirketi, anne-babalara gönderdiği yıllık bültenlerde bekâr kulüplerinin etkinliklerini de dile getiriyorlarmış anne-babalardan da Aman daha fazla etkinlik yapın tipi teşvik edici mektuplar alıyorlarmış. Geçen yıl bu etkinliklerde tanışan dört çift evlenmiş. Baidu Şirketi evliliği teşvik için toplu nikâh törenleri de yapmayı planlıyormuş.
Sadece Çin mi?
Bilgisayar chipleri sadece bilgisayarlara girmiyor. Kahve makinelerinden arabalara, gösteri sahnelerinden, hastanelere kadar her yerde, örneğin elinizdeki akıllı telefonlarda da chipler var. O zaman bunları programlayacak yazılımcılara gerek var. Ama yazılımcı da kolay yetişmiyor. Yukarıda, Çindeki durumu yansıttık. Aynı sorun, yazılımcı arzı ile talebi arasındaki fark, dünyanın her yerinde mevcut. O zaman şirketler bu bilgisayarcıları cezbetmek ve elde tutmak için Çindeki gibi yaratıcı çözümler bulmak zorunda.
Programcıları cezbetmek için her yola başvuruluyor. Örneğin, Amerikada Silicon Vadisinde, dolgun ücretler, hisse senedi opsiyonları ve şişkin transfer paraları yanında, precation diye bir uygulama var. Şirketler Eğer bizi seçersen, işe başlamadan seni peşinen ücretli izine yollarız diyorlar. İşe aldıklarını da el üstünde tutuyorlar; bir dediklerini iki etmiyorlar. Bu gençler şirket yöneticilerine hesap da soruyorlar. Bu şirketlerde yapılan toplantılarda tepe yöneticisini ,şirketin stratejisinden, ofisteki kahveye kadar sigaya çekiyorlar.
Genç yetenekler daha çok yeni başlayan firmaları (start-up) tercih ediyorlarmış. Bunu bilen büyük şirketler, geliri çok az olsa da, parasını verip bu küçük firmaları, sırf çalışanları için satın alıyorlarmış. Sonra da bu satın alınmış şirketlerin çalışanlarına aynen eski firmalarındaki serbestliği ve özerkliği tanıyorlarmış.
Sonuç
Zorunluluk, icatların anasıdır der bir Amerikan atasözü. Eleman kıtlığı da şirketleri eleman bulmakta ve elde tutmakta yaratıcı olmaya mecbur ediyor. Peki sizin şirkette durum nasıl? Eleman bulunmuyor diye ağlaşıyor musunuz, yoksa yeni çözümler mi arıyorsunuz? Pamuk eller cebe atılıyor mu?
Bu yazı 2,301 defa okundu.
Diğer köşe yazıları
Tüm Yazılar
-
23 Nisan 2024
Genç işsizliği
-
16 Nisan 2024
İklim değişimi hayati bir konudur
-
2 Nisan 2024
Yalan söylemenin yeni biçimleri
-
26 Mart 2024
Nereden nereye
-
19 Mart 2024
Çalışma saatleri azalırken
-
12 Mart 2024
Başarılı üç güzel insan
-
5 Mart 2024
Çalışma düzeninde esneklik: Hibrit çalışma
-
27 Şubat 2024
Bir cesur yürek daha durdu
-
20 Şubat 2024
Akıllı telefona akılsızca bağımlılık
-
13 Şubat 2024
Bulutlara nasıl bakıyorsunuz?
-
6 Şubat 2024
İşten çıkarmalar üzücüdür
-
30 Ocak 2024
Etik ve meslekler
-
30 Ocak 2024
Etik ve meslekler
-
23 Ocak 2024
Bir motor yolculuğu
-
16 Ocak 2024
Yeni bir yıla başlarken (2)
-
9 Ocak 2024
Yeni bir yıla başlarken
-
26 Aralık 2023
Toplam ücret paketinde seyahat
-
19 Aralık 2023
Mangal partisi
-
12 Aralık 2023
Toplu işten çıkarmalarda iletişim
-
5 Aralık 2023
Faydalı bir meyve ve zararlı üretimi
Yorumlar
+ Yorum Ekle